HAIKU

Zuiver geel, de lis Poëzie aan de waterkant  Verdort bloembad valt 

Het spel van de wind  Margrieten een tel verlicht  Wolken gesloten 

Het beloofde bos  Koelte van de kruinen en Aarde nog vochtig 

In het avondlicht  Zingt de merel zijn bestaan  Voor wie wil horen 

Het loof ontworsteld  Aan de barre, dode grond  Lenteregen wacht 

Zomaar in de berm  Paarse en gele kelken Weg in de schaduw 

,  Grashalmen golven  Onder een rode branding  Een blauwe reiger 

Het luidruchtig blad Wind langs armen en gezicht  Kromgebogen rug 

Zelfs de zon is grijs  De aarde verwaait tot stof  In de koele wind 

Rode avondlucht  Kleurt de stammen tot zalmen  Een mug zuigt zich vol

De wereld vertraagd  Als de blauwe reiger loopt  Geur van gemaaid gras 

De wind blaast en blaast  Luid en ongelooflijk dichtbij  Grashalmen buigen 

Water draagt de zwaan Geeft haar eeuwige gratie  Lelijke eendjes 

Donkere schaduw  Bevlekt door witte bloemen  Wiegend in de wind

Het lome geruis  Boven het doodstille riet En de duif koert door

Geduldige zwaan Wakend op het grijze pluis Schalen gebroken 

Ruw husselt de wind Het blad in het laatste licht  Een zacht wiegenlied 

Een zomerse herfst  Fris en door storm gesneuveld  De zon schijnt lichtgroen

De dag gaat en komt In zalmkleurig oranje  Toch nooit hetzelfde 

De weidse polder Akkers geven bijna licht Een koude windvlaag

Bomen kraken zacht Kromgebogen door de wind Hoor, merelgezang

Het luide gestjilp  De omgeploegde aarde  Stronken in de berm 

Takjes zwart en kaal Tussen het gortdroge gras In het vale licht