HAIKU

Op de eerste stem  Het verlies, de eik doodstil  Het blad valt wiegend 

Wolken verwaaien  Tot sierlijke sluiers en Fletse schaduwen 

Geen enkel geluid  In de verte koert een duif  Weer akelig stil 

De zon bejubelt  De wolken met oranje rand Betoverend goud 

Bomen worden plat  En sloten glad als spiegels  Kraaien vliegen op

Het warme asfalt  Stil slingert de slang zijn weg  Verdwijnt in het gras 

Zo godverlaten  Avondzon in honingkleur  Zo gaat ze sterven 

Wolken verdwenen  Aarde nog zwart en grauw  Slakken zijn op weg 

Het weidse landschap  Paar bomen, geen bergen, niets  De einder glipt weg 

De kale vlakten  Stekken zich steeds verder uit  Bomen verdwijnen 

In oneindig blauw  Schijnt op spaarzame wolken  Een maan met vlekken 

Kleuren verdwijnen  Een ononderbroken lijn Weidsheid van de kust 

Warmte en Koelte  In het ritme van bomen  Lage zomerzon 

Ooit losse kolen  Nu verdwijnend in de grond  Van groen, rood naar bruin 

Zingend valt de regen  Schetst bloemen in het water  De bodem verdwijnt 

Verlepte bloemen  Louter herinneringen  Voor wie zij ooit was